Relatie weerbeeld en het tempo van de besmettingen met COVID-19

Het is vandaag zaterdag 10 oktober en ik heb vannacht lang wakker gelegen. Ik zit ergens mee, met grote zorgen. Want het aantal besmettingen met Covid-19 neemt snel toe en ik zie niet gebeuren wat er volgens mij dringend zou moeten gebeuren. Ik zie gebeuren waarvoor ik al maandenlang bevreesd ben, maar ik lijk de enige te zijn. Daarom heb ik besloten om mijn inzichten hier openbaar neer te schrijven, nog vóór ik weer naar de nieuwste weerkaarten kijk. Want wie weet wordt het tóch door de juiste personen (politici) opgepikt, en kunnen we een drama tóch nog voorkomen.
 

Toen in onze dichtbevolkte omstreken het aantal besmettingen met het corona-virus in juni naar een minimum daalde wees iedereen in de richting van de lockdown-maatregelen en "ons voorbeeldige gedrag". Uiteraard zal dat wel een belangrijke impact hebben gehad, want hoe minder contacten, hoe minder makkelijk het virus een nieuwe gastheer kan vinden. Hoewel er toch altijd veel mensen zijn gebleven die toonden dat ze lak hadden aan die maatregelen. (Dat hebben ze de voorbije weken en maanden helaas veelvuldig bewezen)
Als weerman dacht ik toen echter: "Maar wat als de gunstige cijfers nu eens voor een belangrijk deel aan het prachtige vroege zomerweer te danken zijn?" Niet vanwege de hogere temperatuur en lagere luchtvochtigheid (deze relatie werd in de wetenschap ontkracht), maar vooral vanwege ons gedrag bij mooi en warm weer: we trekken naar buiten en zetten ramen en deuren open. Misschien blijft het virus tóch in de lucht zweven, en besmetten we elkaar wanneer we niet goed verluchten?
Sinds half april was het mooi en warm weer, maar het duurde vanwege het hoge aantal besmettingen automatisch een hele tijd alvorens dit aantal weer omlaag zou gaan. Zelfs mét lockdown, zelfs mét mooi en warm weer.

Sindsdien ben ik extra gaan opletten of ik een relatie kon zien wanneer het eens even wat minder warm of wat natter werd. En wat blijkt: keer op keer zag ik een bevestiging. 1 op 1, met een vertraging van 7 tot 10 dagen. 
Wanneer het kouder en natter werd nam een poosje later het aantal besmettingen toe. Wanneer het warmer en droger werd nam het aantal besmettingen weer af.

In juli dreigde het virus plots weer op te leven, maar uiteindelijk werd de curve toch weer omgebogen. Door de lokale maatregelen, zoals bijvoorbeeld in Antwerpen? Door meer te testen en contact tracing? Misschien voor een deel. Maar volgens mij vooral omdat het weer warm zomerweer werd, waardoor iedereen weer vaak buiten vertoefde en gebouwen goed werden verlucht door openstaande ramen en deuren. 
Zou het kunnen dat de toename in juli inderdaad het eerste deel van de exponentiële curve was, welke eigen is aan een epidemie? Zou het kunnen dat de weergoden ervoor hebben gezorgd dat deze curve tijdig werd onderbroken? 

Als we alleen al naar de temperaturen en het aantal besmettingen sinds juni kijken, dan is er zelfs een zeer duidelijke correlatie te zien tussen het weer en het tempo waarmee er nieuwe besmettingen werden vastgesteld. In die mate zelfs dat de stijging begin september, het "plateau" van eind september en de snelle stijging van de laatste 10 dagen perfect voorspelbaar werden. Ik heb dit toen ook vooraf aan iedereen die het wilde horen voorspeld. Inclusief journalisten en krantenredacties. Omdat ik in de verte de bui al zag hangen: de naderende herfst en het feit dat velen weer langdurig in slecht verluchte ruimtes zouden samenzitten. 

Ik begrijp dat er eerder aandacht werd gegeven aan wat virologen, epidemiologen en biostatistici verkondigden. Zo klonk er vanuit Sciensano eind september nog positief nieuws: We waren na een verontrustende stijging op een plateau aanbeland, en dan men hoopte dat de kentering werd ingezet... Ik begrijp dat wetenschappers vooral binnen hun vakgebied zoeken naar oorzaken en gevolgen. En daardoor misschien wat blind worden voor de invloed van andere factoren. Zoals de invloed van het weer op de cijfers. Vooral dan wat ons gedrag naar aanleiding van het weer betreft.
Het was misschien wél interessant geweest indien iemand mijn bevindingen eens aan deze wetenschappers had voorgelegd.

Schoenmaker blijf bij je leest, hoor ik alweer zeggen. Maar waarom zou ik deze invalshoek niet onder de aandacht mogen brengen? Want als iedereen uitsluitend bij zijn leest blijft, dan krijg je juist kortzichtigheid, tunneleffect en dreig je belangrijke invloeden van externe factoren over het hoofd te zien.

Zo werd er op vrijdagavond 9 oktober in Ter Zake gezocht naar een relatie tussen de opening van de universiteiten en de stijgende curve. Dit werd door de rector van KU Leuven en een viroloog weerlegd met cijfers over het aantal besmettingen onder de studenten. Op één of andere bizarre manier bleken er nauwelijks clusters terug te brengen tot de studenten. (Voor zover die cijfers na veel geklungel betrouwbaar waren, bedacht ik me)
Niemand merkte op dat de grafiek van het aantal besmettingen perfect correleert met de temperaturen van de voorbije weken en maanden. Ik zat op het puntje van mijn stoel te wachten tot iemand dit een keer zou aankaarten. Zoals ik dat de voorbije weken al zo vaak deed op mijn privé-Facebook pagina. Van de pakweg 800 Nederlandstalige Facebook-vrienden werden die berichten door gemiddeld 8 a 10 vrienden geliket... ik leek wel een fluisterende in de woestijn.

Indien mijn inzicht klopt - ik zeg niet dat dit met zekerheid zo is - dan speelt een goede verluchting een zeer belangrijke rol. Belangrijker dan velen lijken te beseffen. Dan is het niet slim om in een slecht verlucht schoolgebouw samen te zitten, of in een theaterzaal, of bioscoop, of parochiehuis, of kleedkamer, of kantine, of restaurant, of café, of thuis in de woonkamer... zelfs mét 1.5 of zelfs 5 meter afstand. Dan trappen we de volgende weken allemaal in de val van het virus, dat zich ook via aerosolen verspreidt. Dan begrijp ik niet waarom de deur naar het virus wijd wordt open gezet middels het kost wat kost open willen houden van de scholen? Want inmiddels blijkt uit steeds meer studies dat ook kinderen sterke verspreiders van Covid-19 kunnen zijn.
 
Er hoeft dan maar één besmet persoon lang genoeg in die ruimte aanwezig te zijn om een massa-verspreiding te veroorzaken. Zonder het te merken. Zonder dat besmette personen achteraf beseffen waar het is fout gelopen. Hoe minder verluchting en hoe hoger de concentratie aan virusdeeltjes en hoe makkelijker andere personen in die ruimte besmet zullen worden. Dan gaan mondkapjes sowieso een belangrijke bijdrage leveren op de verspreiding van het aantal virusdeeltjes in die ruimte. Ook (!!) wanneer er 1.5 meter of meer afstand wordt gehouden zullen mensen vanwege de steeds hoger wordende concentraties uiteindelijk besmet worden. 
 

Op basis van mijn inzicht is het goed verluchten van ruimtes dus minstens even belangrijk als het wassen van handen. En dit wordt momenteel écht te weinig onder de aandacht gebracht. Is dat om paniek te voorkomen, en scholen en werkplekken open te kunnen houden? Of is dat omdat men het écht nog niet heeft ingezien? Op z'n minst hadden er door de overheid al gratis CO2-meters kunnen worden uitgedeeld, want deze zouden wel eens vele levens kunnen redden.

Indien ik middels dit artikel ook maar één leven heb gered is het mijn tijd uiteraard meer dan de moeite waard geweest. Maar er staan de volgende maanden héél véél levens op het spel. Indien ik juist ben en de curve niet meer met behulp van het weer zal worden omgebogen alvorens we in het exponentieel stijgende deel terechtkomen, ziet het er heel slecht uit. Héél slecht. Want het duurt nog lang alvorens het weer april is...
En dan had er aan het eind van de zomer NOOIT een versoepeling van de maatregelen mogen komen, maar juist een verstrenging. 

Ruben Weytjens, Weerman en misschien ook een beetje schoenmaker.